Αγάπη, τι δύσκολο πράγμα

"Τι σημαίνει να αγαπάς;" αυτή είναι ίσως μια ερώτηση που οι περισσότεροι άνθρωποι στο κόσμο θα δώσουν τις πιο πολλές, ιδιόμορφες και διαφορετικές απαντήσεις. Είναι μια ερώτηση που οι άνθρωποι έχουμε μάθει να την απαντούμε στον εαυτό μας σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας. Αγάπη είναι όλες αυτές οι απαντήσεις που δίνει ο καθένας μας συνολικά. Είναι όλες αυτές οι αντιδράσεις, εκφράσεις, κινήσεις, λέξεις και πράξεις. 

Είναι μια λέξη που μπορεί να κρύβει μέσα της όλη τη ζωντάνια του κόσμου. Είναι ο άνθρωπος ο οποίος ενώ έχει πονέσει, δίνει την ευκαιρία σε κάποιον να τον αγαπήσει. Να μπει στο κόσμο του, να τον κάνει καλύτερο, μεγαλύτερο και πιο ζωντανό. Ο άνθρωπος έχει μάθει στη ζωή του, να παίρνει αγάπη, να είναι κάτι το ολοκληρωτικό και σπάνια το μέτριο, το χλιαρό. Έχει μάθει να ζει τις εντάσεις αλλά έχει μάθει και να τις αποφεύγει. Αγάπη δεν είναι μόνο να περνάει το δικό σου και να γίνεσαι ένας χαδιάρης γατούλης που το μόνο που επιζητεί είναι τα χάδια και μια γερή αγκαλιά. Είναι όλα αυτά τα συναισθήματα που δε μπόρεσες να αδράξεις στο χρόνο, να τα κάνεις πράξη.

Αγαπάμε με ένταση και έχουμε συναισθήματα. Μπορούμε να τα εκφράσουμε και ίσως αυτό είναι το μόνο που να μας ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα όντα που κατοικούν στο πλανήτη γη. Μπορούμε να δείξουμε πόσο πολύ μας ενδιαφέρει ένας άνθρωπος και πόσο δικός μας μπορεί να γίνει από τη πρώτη στιγμή. Έχουμε μάθει να διεκδικούμε όσα θέλουμε, έχουμε μάθει να απαιτούμε και να παίρνουμε πολύ περισσότερα από όσα μας αξίζουν. Ο άνθρωπος από τη φύση του δε συμβιβάζεται με τα μέτρια και τα χλιαρά, γιατί έτσι έχει μάθει και έτσι προχωράει. 

Ο Ιούλιος Καίσαρας έλεγε ότι "φύσει γαρ ο άνθρωπος, ό βούλεται, τούτο και οίεται." δηλαδή ότι ο άνθρωπος από τη φύση του αυτό που θέλει, αυτό νομίζει. Ναι ο άνθρωπος όταν ερωτεύεται και εκφράζει τα συναισθήματα του νομίζει, πως όλα του ανήκουν. Τα συναισθήματα που νιώθει τον ολοκληρώνουν. Ξέρεις ποιο είναι όμως αυτό που μας κάνει να θέλουμε, τον έρωτα, την αγάπη από έναν άνθρωπο και να απαιτούμε τον σεβασμό; ότι στον έρωτα και στην αγάπη απαιτούνται δύο ψυχές με αμοιβαία συναισθήματα και αυτό είναι η απόλυτη ολοκλήρωση, γιατί, χωρίς τα αμοιβαία συναισθήματα δε μπορεί να υπάρξει αγάπη. 

Υπάρχει, αλλά είναι μονομερής. Όταν αγαπάς και ερωτεύεσαι δίνεις την δύναμη στον άλλον να σε καταστρέψει, ξέρεις λένε ότι εάν σε αγαπάει πραγματικά δε θα τη χρησιμοποιήσει ποτέ. Γιατί πολλές φορές η αγάπη, όπως λέει και η φίλη μας η Αναστασία, είναι "να σε βλέπει θλιμμένη, να σε παίρνει από το χέρι και να σε πηγαίνει βόλτα, καταλήγοντας σε ένα αγαπημένο μέρος για ποτό." Και να σε κρατάει σφιχτά, να νιώθεις μια αγκαλιά που σε κάνει να σταματάει η αναπνοή σου κάθε φορά. Για τον έρωτα, πολλοί έχουν γράψει. 

Από τα χρόνια του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας, τα Σαιξπηρικά χρόνια μέχρι την αγάπη στον 21ο αιώνα. Εκεί που τα συμφέροντα συγκρούονται. Οι γονείς του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας ήταν δυο οικογένειες που μάλωναν. Στην Ελλάδα του 2017 το παράδειγμα να βρεις κάποιον να παντρευτείς γιατί έχει χρήματα και μια σταθερή δουλειά ολοένα και γίνεται πυλώνας της μικρογραφίας της κοινωνίας μας. Είναι ο πυλώνας του συμφέροντος. Συμφέροντα είχαν και στην εποχή του Σαιξπηρικού Έρωτα, συμφέροντα έχει και η Βασούλα που θέλει να πάρει το δικηγόρο για να ζήσει μια άνετη ζωή αλλά θα είναι δυστυχισμένη. 

Γιατί πραγματική αγάπη δεν είναι αυτή που φτιάχνεται με το χρήμα και ζώντας μέσα σε μια "φούσκα" όπου αναπάσα στιγμή μπορεί να σκάσει και να σε κάνει δυστυχισμένο. Αγάπη είναι όλα αυτά τα συναισθήματα που ζεις ενώ δεν έχεις ευρώ στη τσέπη σου, μπορεί να είναι δύσκολα αλλά είστε ενωμένοι. Για όλους υπάρχουν δυσκολίες και δεν είσαι ούτε ο πρώτος ούτε και ο τελευταίος. Αν λοιπόν τα συναισθήματα που πηγάζουν μέσα σας είναι αληθινά τότε μη φοβάσαι τίποτα, γιατί θα κρατήσει για πάντα. 

Αν τα συναισθήματα είναι ψεύτικα, αργά ή γρήγορα οι μάσκες θα πέσουν, και θα σκάσουν κάτω, σαν ένα μπαλόνι που έβαζες μικρός τη καρφίτσα και το έσκαγες. Όπως η φούσκα της ζωής που σου έδωσαν και σου έμαθαν. Όλα από το σπίτι μας ξεκινούν. Η μητέρα σου με τον πατέρα σου, δε χρειάστηκαν πολλά. Ξεκίνησαν να φτιάχνουν οικογένεια και σπίτι με 3 καρέκλες και ένα τραπέζι, κοιμόνταν στο πάτωμα. Εσύ έχεις μάθει στη πολυτέλεια και στη καλή ζωή. Είσαι ευχαριστημένος που έχεις ζήσει έτσι; και που ανα πάσα στιγμή μπορεί να τιναχτεί η ζωή σου στον αέρα; Είσαι ευχαριστημένος που έχεις μπει σε ένα γάμο από βόλεμα και που ζεις κάτω από τα θέλω των δικών σου αγνοώντας τα δικά σου θέλω; 

Η μητέρα μου πάντα μου έλεγε ότι: "θέλω να ζεις με τα δικά σου θέλω. Όχι με τα θέλω των άλλων. Θέλω να βασισθείς στις δικές σου δυνάμεις και όχι σε υπερδυνάμεις από υποσχέσεις άλλων." Ο πραγματικός έρωτας, είναι αυτός που εσύ φτιάχνεις τα δικά σου θέλω. Δε τα επιβάλεις, δε βάζεις στάνταρτ. Στη ζωή μας, δε χρειαζόμαστε διαιτητές. Δε χρειαζόμαστε να μας πουν πότε θα ερωτευθούμε και πότε όχι, τι θα κάνουμε στις ζωές μας και πως θα ζήσουμε. Κανείς δε μπορεί να αποδώσει την αγάπη. Πως να τη πεις την αγάπη; Δεν υπάρχουν λέξεις. Ζητάς χαρά για να νιώσεις χαρά, αν βλέπεις τον άνθρωπο σου ευτυχισμένο, αυτό δεν είναι μεγαλείο ψυχής. Αγάπη το λένε.